Faraon - bas
Amneris - mezzo-sopran
Radames - tenor
Amonastro (Amonasro) - baryton
Aida - sopran
Ramfis - bas
Posłaniec - tenor
Kapłanka - sopran
Akt pierwszy
Scena 1
Na ziemię egipską wojska etiopskie dokonały zbrojnego najazdu. Przed świątynią Izydy arcykapłan Ramfis rozmawia z młodym wodzem Radamesem, który pragnie otrzymać dowództwo nad wojskami egipskimi. Wierzy on, że gdyby powrócił z bitwy zwycięzcą, Faraon spełniłby każde jego życzenia, a wtedy mógłby poślubić niewolnicę Aidę i przywrócić je j wolność. Do Radamesa przychodzi. Amneris, córka Faraona, która od dawna go kocha i którą zaczyna niepokoić obojętność młodego wodza. Gdy Radames nie może ukryć wzruszenia na widok nadchodzącej Aidy, Amneris zaczyna podejrzewać, że w niewolnicy ma swoją rywalkę.Otoczony wspaniałym orszakiem wkracza Faraon. Po chwili nadbiega posłaniec, który przynosi wiadomość o nagłej napaści Etiopów na południowe granice Egiptu. Ich dowódcą jest król Amonastro - ojciec Aidy. Faraon wzywa Egipcjan do boju i oznajmia, iż decyzją bogini Izydy Radames zostaje wodzem wojsk egipskich. Wiadomość ta zostaje przyjęta radośnie i wszyscy udają się do świątyni boga Ptah, na uroczysty obrzęd. Pozostaje samotna Aida, która pragnie zwycięstwa Radamesa, jednocześnie zdając sobie sprawę, że oznacza to śmierć i klęskę jej najbliższych.
Scena 2
W świątyni boga Ptah odbywa się uroczyste nabożeństwo, które ma przynieść zwycięstwo wojskom egipskim. Arcykapłan Ramfis wręcza Radamesowi poświęcony miecz.
Akt grugi
Scena 1
Amneris w otoczeniu niewolnic oczekuje w pałacu Faraona na powrót Radamesa. Rozmawia z Aidą i wtedy upewnia się, że istotnie niewolnica kocha młodego wodza. Bogata, piękna i dumna córka władcy Egiptu oświadcza Aidzie, że jest jej rywalką. Rozmowę Amneris i Aidy przerywa gwar zbliżających się oddziałów egipskich.
Scena 2
Wkraczają zwycięskie wojska egipskie pod wodzą Radamesa. Tłum wiwatuje na cześć zwycięzców, którzy prowadzą jeńców i niosą bogate łupy. Na tronie zasiada Faraon w otoczeniu Ramfisa i Amneris. Władca Egiptu obiecuje spełnić każde życzenie młodego wodza: Radames każe przyprowadzić przed tron jeńców etiopskich, wśród których Aida z przerażeniem dostrzega swego ojca - króla Amonastro. Ten jednak nakazu je jej milczenie i sam błaga Faraona o łaskę dla jeńców. Radames również prosi władcę . o wolność dla pokonanych Etiopów. Faraon postanawia uwolnić jeńców, zatrzymując Aidę i je j ojca jako zakładników. Radames w nagrodę otrzymuje rękę córki Faraona.
Akt trzeci
Amneris z orszakiem kapłanek i Ramfisem podąża brzegiem Nilu do świątyni, by spędzić na modlitwach ostatnią noc przed ceremonią zaślubin Radamesa. Nadchodzi Aida, by po raz ostatni . potajemnie spotkać się ze swym ukochanym. Nagle. pojawia się Amonastro, który namawia córkę, by wykorzystując uczucia Radamesa, dowiedziała się od niego. o niestrzeżonych przejściach na granicy. Nadchodzi Radames, Amonastro ukrywa się. Radames po wewnętrznej walce decyduje się na opuszczenie Egiptu wraz z Aidą i obmyślając plan ucieczki zdradza wojskowe tajemnice swego kraju. Z ukrycia nieoczekiwanie wychodzi Amonastro, który podsłuchał rozmowę Aidy z Radamesem i wyznaje, że jest królem Etiopów. W tym momencie nadchodzą Amneris i Ramfis; Aida z ojcem ucieka, zaś młody wódz dobrowolnie oddaje się w ręce arcykapłana.
Akt czwarty
Scena 1
Radamesa czeka Sąd i skazanie za zdradę tajemnic wojskowych. Amneris pragnąc pozyskać uczucie młodzieńca, obiecuje mu wyjednać uniewinnienie, jeżeli zgodzi się ją poślubić. Radames jednak odmawia; po ucieczce Aidy pragnie tylko śmierci. Przesłuchiwany Radames odmawia zeznań i tym samym potwierdza swoją winę. Zostaje skazany na śmierć przez zamurowanie żywcem.
Scena 2
Wyrok został wykonany; Radamesa zamknięto w grobowcu. Ale oto okazuje się, że razem z nim jest. Aida,
która znając wyrok sądu ukryła się tu niepostrzeżenie, by umrzeć razem z ukochanym. Kochankowie spokojnie oczekują śmierci. Nad grobowcem zrozpaczona Amneris przeklina siebie i błaga bogów o spokój dla swego serca i sumienia.